De musea van vroeger

Gisteren nam Jet Bussemaker, Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, het eerste exemplaar van Kerkinterieurs van Nederland in ontvangst. Een vuistdik boek dat vijftig jaar geleden niet gemaakt zou kunnen zijn. Toen zaten de kerken nog vol en en was van afbreken geen sprake. In het boek wordt ons de ogen geopend dat diezelfde, verlaten kerken eigenlijk de musea van vroeger waren. De beste architecten en de beste kunstenaars werden ingehuurd om de dingen te maken waarvoor we nu naar een museum gaan. Voor de schoonheid, voor de bezieling, voor de inspiratie, voor iets dat we niet kunnen bevatten, voor iets dat ons troost geeft, voor een doel in ons leven en voor iets dat ons dichter bij elkaar brengt.

Alleen hebben we ons in deze tijd massaal van de kerk afgewend en het kalf bij het wijwater weggegoten. Zeer begrijpelijk als je hoort en ziet wat er allemaal in naam van God wordt verkondigd en gedaan. Dit boek doet een prachtige poging om ons weer zo te laten kijken naar onze kerkinterieurs. Als gelovige, maar zeker ook als niet gelovige. Arjan Bronkhorst trok een half jaar door het hele land om de honderd meest bijzondere kerkinterieurs te fotograferen, veel specialisten beschreven de interieurs en ik mocht de gebruikers van de kerk interviewen. Parochianen, een organist, dominees, toeristen, een koster en bijvoorbeeld een kardinaal. Hoe maken zij gebruik van een kerk. Lees hier het verhaal van kardinaal Wim Eijk, een nog wel gelovige man die vooral veel bezig is om de ene kerk na de andere te sluiten.

sluiten...